โดยสมัยนั้นแล พระผู้มีพระภาคเจ้า ประทับอยู่ ณ พระเวฬุวัน อันเป็นสถานที่พระราชทานเหยื่อแก่กระแต เขตพระนครราชคฤห์. ครั้งนั้น พระผู้มีพระภาคยังมิได้ทรงบัญญัติการจำพรรษาแก่ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุเหล่านั้นเที่ยวจาริกไปตลอดฤดูหนาว ฤดูร้อน และฤดูฝน. คนทั้งหลายจึงเพ่งโทษ ติเตียน โพนทะนาว่า ไฉนพระสมณะเชื้อสายพระศากยบุตร จึงได้เที่ยวจาริกไปตลอดฤดูหนาว ฤดูร้อน และฤดูฝน เหยียบย่ำติณชาติอันเขียวสด เบียดเบียนอินทรีย์อย่างหนึ่งซึ่งมีชีวะ ยังสัตว์เล็กๆ จำนวนมากให้ถึงความวอดวายเล่า ก็พวกปริพาชกอัญญเดียรถีย์เหล่านี้เป็นผู้กล่าวธรรมอันต่ำทราม ยังพัก ยังอาศัยอยู่ประจำตลอดฤดูฝน อนึ่ง ฝูงนกเหล่านี้เล่าก็ยังทำรังบนยอดไม้ และพักอาศัยอยู่ประจำตลอดฤดูฝน ส่วนพระสมณะเชื้อสายพระศากยบุตรเหล่านี้ เที่ยวจาริกไปตลอดฤดูหนาว ฤดูร้อน และฤดูฝน เหยียบย่ำติณชาติอันเขียวสด

•อ่านเพิ่มเติม...•

วันศุกร์ที่ ๔ กรกฎาคม ๒๕๕๗ โรงเรียนวังฟ่อนวิทยาได้จัดพิธีหล่อเทียนจำนำพรรษาขึ้นโดยมีนายอำเภอสองเป็นประทานในพิธี ศาสนา พราหมณ์-ฮินดู นับถือวัวเพราะถือว่า วัวเป็นพาหนะของพระอิศวร เมื่อวัวตาย จะเอาไขจากวัวมาทำเป็นน้ำมันเพื่อจุดบูชาพระผู้เป็นเจ้าที่ตนเคารพ

ศาสนาพุทธนั้นในพระไตรปิฎก ฉบับหลวง (ภาษาไทย) เล่มที่ ๙ หน้าที่ ๖๔ ข้อที่ ๑๑๓ - ๑๑๕  พระพุทเจ้าได้กล่าวไว้ว่าภิกษุเว้นขาดจากการเลี้ยงชีพ โดยทางผิดด้วยติรัจฉานวิชา เช่นอย่างสมณพราหมณ์ผู้เจริญบางจำพวก ฉันโภชนะที่เขาให้ด้วยศรัทธาแล้ว ยังเลี้ยงชีพโดยทางผิดด้วยติรัจฉานวิชา หนึ่งในนั้นคือพิธีทำพิธีเบิกแว่นเวียนเทียน

•แก้ไขล่าสุด• ( •วัน•ศุกร์•ที่ 04 •กรกฏาคม• 2014 เวลา 13:16 น.• )

•อ่านเพิ่มเติม...•

ตำบลบ้านหนุน อำเภอสอง จังหวัดแพร่ อาจารย์พัฒน์ คำเหลือง เรียบเรียง บ้านลองลือบุญ เป็นหมู่บ้านที่ตั้งขึ้นมาเมื่อประมาณ พ.ศ. 2435 โดยกลุ่มบุคคลกลุ่มใหญ่ที่เป็นแกนนำในการจัดตั้งหมู่บ้าน เป็นผู้ที่อาศัยอพยพครอบครัว มาจากอำเภอลอง จังหวัดแพร่ เท่าที่ผู้เฒ่า ผู้แก่ได้เล่าสืบ ๆ กันมาได้ความว่า พื้นเพเดิมของบุคคลกลุ่มนี้อยู่ที่อำเภอเชียงแสน จังหวัดเชียงราย แล้วอพยพไปอยู่อำเภอเกาะคา จังหวัดลำปางและอำเภอลอง จังหวัดแพร่ตามลำดับ ต่อมาบริษัททำไม้ชื่อบริษัทเอเชียติค ได้รับสัมปทานในการทำไม้ที่จังหวัดแพร่จึงได้ว่าจ้างคนงานตัดฟันไม้ จากอำเภอลอง ไปตัดฟันไม้ที่ห้อยแม่มาน และบริเวณป่าอื่น ๆ ในอำเภอสูงเม่น โดยให้คนงานพักอยู่ที่บ้านหัวดง ตำบลดอนมูล อำเภอสูงเม่น เมื่อทำไม้ที่อำเภอสูงเม่นเสร็จแล้ว ก็ได้ย้ายมาทำต่อที่อำเภอสอง โดยอาศัยพื้นที่ใกล้บริเวณแม่น้ำยม เป็นแหล่งรวมหมอนไม้ นอกจากนั้นบริษัทยังได้ว่าจ้างคนงานจากอำเภอลับแล จังหวัดอุตรดิตถ์ และบ้านหาดเสี้ยว จังหวัดสุโขทัย มาทำไม้ด้วย โดยคนงานจากอำเภอลองส่วนใหญ่เป็นผู้รับจ้างตัดฟัน กลุ่มลับแลและหาดเสี้ยวเป็นผู้ชักลาก ใช้พาหนะในการชักลากคือ ล้อเกวียนและช้าง ใช้สถานที่บริเวณทุ่งต้นศรี เป็นปางล้อเกวียน บริเวณฝั่งแม่น้ำยมทางทิศตะวันตกของวัดหนุนเหนือ เป็นปางช้าง ผู้รับสัมปทานได้ตั้งแค้มป์สำนักงานไว้บริเวณนั้นด้วย จนชาวบ้านเรียกบริเวณนั้นว่า บ้านห้างซึ่งหมายถึงบ้านพักของนายห้างบริษัททำไม้

•อ่านเพิ่มเติม...•

ภิกษุทั้งหลาย ถูกละ ๆ พวกเธอทราบธรรมที่เราแสดงแล้วอย่างนี้ ถูกแล้ว น้ำตาที่หลั่งไหลออกของพวกเธอ ผู้ท่องเที่ยวไปมา คร่ำครวญร้องไห้อยู่ เพราะประสบสิ่งที่ไม่พอใจ เพราะพลัดพรากจากสิ่งที่พอใจโดยกาลนาน นี้แหละ มากกว่า ส่วนน้ำในมหาสมุทรทั้ง ๔ ไม่มากกว่าเลย.

•แก้ไขล่าสุด• ( •วัน•พฤหัสบดี•ที่ 26 •มิถุนายน• 2014 เวลา 17:40 น.• )

•อ่านเพิ่มเติม...•

เมืองลองจากจดหมายเหตุ (ต่อ) หลังจากเกิดเหตุการณ์กบฏเงี้ยวขึ้นในปีพ.ศ.๒๔๔๖ ก็ได้ตั้งโรงพักมีตำรวจภูธรมาประจำการที่เมืองลอง(บ้านห้วยอ้อ) และเมืองต้า(บ้านผาลาย) มีบัญชีตำรวจภูธรดังนี้คือ เมืองลอง นายสิบเอก ๑ นาย นายสิบโท ๑ นาย นายสิบตรี ๑ นาย และพลตำรวจ ๘ นาย เมืองต้า นายสิบเอก ๑ นาย นายสิบโท ๑ นาย นายสิบตรี ๑ นาย และพลตำรวจ ๘ นาย ส่วนถัดมาในปีพ.ศ.๒๔๔๗ มีการตั้งโรงพักตำรวจเพิ่มที่แคว้นวังชิ้น และเพิ่มตำรวจที่เมืองลอง และบ้านต้า แคว้นเวียงต้า แขวงเมืองลอง เมืองลอง นายร้อยตรี ๑ นาย จ่านายสิบ ๑ นาย นายสิบเอก ๑ นาย นายสิบโท ๑ นาย นายสิบตรี ๑ นาย และพลตำรวจ ๒๐ นาย บ้านต้า นายสิบเอก ๑ นาย นายสิบโท ๑ นาย นายสิบตรี ๑ นาย และพลตำรวจ ๑๐ นาย แคว้นวังชิ้น นายสิบเอก ๑ นาย นายสิบโท ๑ นาย นายสิบตรี ๑ นาย และพลตำรวจ ๘ นาย

•อ่านเพิ่มเติม...•

“ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ! ในอริยวินัย มีการนอบน้อมทิศทั้งหกอย่างไร พระเจ้าข้า ! พระองค์จงทรงแสดงธรรมที่เป็นการนอบน้อมทิศทั้งหกในอริยวินัยเถิด”

คหบดีบุตร ! เมื่อใด อริยสาวกละเสียได้ซึ่งกรรมกิเลส ๔ ประการ ไม่กระทำกรรมอันเป็นบาปโดยฐานะทั้งสี่ และไม่เสพทางเสื่อม (อบายมุข) แห่งโภคะ ๖ ทาง, เมื่อนั้น เขาชื่อว่า เป็นผู้ปราศจากกรรมอันเป็นบาป รวม ๑๔ อย่าง เป็นผู้ปิดกั้นทิศทั้งหกโดยเฉพาะแล้ว;

ด้วยอาการอย่างนี้ ชื่อว่า เขาปฏิบัติแล้วเพื่อชนะโลกทั้งสอง, ทั้งโลกนี้และโลกอื่น เป็นอันเขาปรารภกระทำครบถ้วนแล้ว(อารทฺโธ), เขาเข้าถึงสุคติโลกสวรรค์ ภายหลังแต่การตายเพราะการทำลายแห่งกาย, ดังนี้.

•แก้ไขล่าสุด• ( •วัน•ศุกร์•ที่ 20 •มิถุนายน• 2014 เวลา 11:49 น.• )

•อ่านเพิ่มเติม...•

วันพฤหัสบดีที่ ๑๙ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๕๗ โรงเรียนบ้านวังฟ่อนได้จัดให้มีการไหว้ครูขึ้นเพื่อเริ่มการเรียนในปีการศึกษา ๒๕๕๗ ซึ่งเป็นประเพณีนิยมที่แต่ละโรงเรียนมีการจัดพิธีไหว้ครูในวันพฤหัสบดี กลางเดือนพฤษภาคม-กลางเดือนมิถุนายนของทุกปี พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ให้คำสอนเกี่ยวกับการบูชาครูบาอาจารย์ไว้ในการดำรงชีพชอบโดยทิศ ๖ ของฆารวาสไว้ว่า

คหบดีบุตร ! พึงทราบว่า ทิศทั้งหกเหล่านี้ มีอยู่คือพึงทราบว่า มารดาบิดา เป็นปุรัตถิมทิศ (ทิศเบื้องหน้า), พึงทราบว่า อาจารย์ เป็นทักขิณทิศ (ทิศเบื้องขวา), พึงทราบว่าบุตรภรรยา เป็นปัจฉิมทิศ (ทิศบื้องหลัง), พึงทราบว่า มิตรสหายเป็นอุตตรทิศ (ทิศเบื้องซ้าย), พึงทราบว่า ทาสกรรมกร เป็นเหฏฐิมทิศ (ทิศเบื้องต่ำ), พึงทราบว่า สมณพราหมณ์ เป็นอุปริมทิศ (ทิศเบื้องบน).

หน้าที่ที่พึงปฏิบัติต่อทิศเบื้องขวาคหบดีบุตร ! ทิศเบื้องขวา คือ อาจารย์อันศิษย์พึงปฏิบัติต่อโดยฐานะ ๕ ประการ คือ :-

•แก้ไขล่าสุด• ( •วัน•พฤหัสบดี•ที่ 19 •มิถุนายน• 2014 เวลา 10:36 น.• )

•อ่านเพิ่มเติม...•

เมืองลองจากจดหมายเหตุ (ต่อ) การลงไปครั้งนี้ก็เพื่อขอให้แต่งตั้งให้แสนหลวงคันธิยะเป็นเจ้าเมืองลองแทน เพราะเจ้าเมืองลองทราบว่าจะมีพระราชพิธีโสกันต์สมเด็จพระบรมโอรสาธิราชในเดือนมกราคม พ.ศ.๒๔๓๓ และก็สันนิษฐานว่าลงไปทูลเรื่องไม่ยอมรับคำตัดสินเดิมในปี พ.ศ.๒๔๓๒ ที่ให้เมืองลองขึ้นเมืองนครลำปางตามเดิม แต่เมื่อแสนหลวงคันธิยะและแสนท้าวเมืองลองไปถึงกรุงเทพฯ วันที่ ๑๘ มกราคม พ.ศ.๒๔๓๓ ประกอบกับมีพระราชพิธีโสกันต์และรับเสด็จพระเจ้าซารวิก รัสเซีย จึงได้รออยู่ที่กรุงเทพฯ ดังนั้นปลายปี พ.ศ.๒๓๓๔ จึงโปรดเกล้าฯ ถึงเจ้าพระยาบดินทร์ ว่า

•อ่านเพิ่มเติม...•

ภิกษุทั้งหลาย กัปหนึ่งนานแล มิใช่ง่ายที่จะนับกัปนั้นว่า เท่านี้ปี เท่านี้ร้อยปี เท่านี้พันปี หรือว่าเท่านี้แสนปี ฯ ภิกษุทั้งหลาย เหมือนอย่างว่า ภูเขาหินลูกใหญ่ ยาวโยชน์หนึ่ง กว้างโยชน์หนึ่ง สูงโยชน์หนึ่ง ไม่มีช่องไม่มีโพรง เป็นแท่งทึบ บุรุษพึงเอาผ้าแคว้นกาสีมาแล้วปัดภูเขานั้น ๑๐๐ ปีต่อครั้ง ภูเขาหินลูกใหญ่นั้น พึงถึงการหมดไปสิ้นไป เพราะความพยายามนี้ ยังเร็วกว่าแล ส่วนกัปหนึ่งยังไม่ถึงการหมดไปสิ้นไป กัปนานอย่างนี้ แล.

•อ่านเพิ่มเติม...•

๖ มิถุยายนพุทธศักราช ๒๕๕๗ ความเชื่อและพิธีเลี้ยงเจ้าป้อดงอาฮักมีอยู่คู่กันคนในชุมชนวังฟ่อนมานานนับตั้งแต่แรกตั้งชุมชน โดยมีความเชื่อกันว่าเจ้าป้อดงอาฮักมีพลังเหนือธรรมชาติ เป็นผู้ปกปักรักษาผืนป่าที่คนในชุมชนเรียกว่าผืนดง และเจ้าป้อมีพลังอำนาจที่ให้คุณและโทษได้ เมื่อมีการก่อตั้งชุมชน ขยายพื้นที่ทำกินไปทางผืนดงใหญ่คนในชุมชนจึงมีพิธีกรรมในการเซ่นไหว้เกิดขึ้น เพื่อเป็นการแสดงความเคารพ ขอขมาที่มีการล่วงเกิน และขออำนาจบารมีในการปกปักคุ้มครองคนในชุมชนให้ภัยจากอำนาจธรรมชาติและสิ่งเหนือธรรมชาติ  แต่หากว่ามองอีกมุมหนึ่ง และอีกแนวคิดหนึ่ง  ความเชื่อ พิธีกรรมนี้เป็นส่วนหนึ่งเป็นเสมือนการตอบสนองทางจิตใจ เป็นการปลอบประโลมใจ หรือการหาหลักประกันในชีวิตและจิตใจของคนในชุมชน ในยุคที่มีขีดจำกัดในองค์ความรู้แขนงต่างๆที่จะสามารถอธิบายปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นรอบตัวจึงได้เกิดความเชื่อในสิ่งที่อาจถือว่าเป็นอำนาจเหนือธรรมชาติขึ้นมา และด้วยความเชื่อดั่งเดิมสั่งสมผ่านกาลเวลาก่อเกิดเป็นรากฐานของชุมชน เป็นวัฒนธรรมความเชื่อของชุมชน และเป็นประเพณีของชุมชน มาจนถึงในยุคปัจจุบันพุทธศักราช ๒๕๕๗

•แก้ไขล่าสุด• ( •วัน•เสาร์•ที่ 07 •มิถุนายน• 2014 เวลา 07:30 น.• )

•อ่านเพิ่มเติม...•