มหันตภัยธรรมชาติ ภัยธรรมชาติที่ชาวแพร่หวาดสะดุ้งทุกฤดูลงนาเกณฑ์ชะตาน้ำมาก แม้นน้ำเหนือไหลหลากถึงท่วมท้นล้นฝั่งก็มักจะพาให้เมืองจม น้ำท่วมครั้งใหญ่เคยประสบมา ๔ ครั้ง ในปี ๒๔๗๒, ๒๔๗๖, ๒๔๘๒ และ ๒๕๓๘ แต่ละครั้งแต่ละคราวร้ายกาจทารุนเหลือที่จะพรรณนา สายน้ำไหลบ่าด้วยกำลังแรงเชี่ยว ราวกับว่าเกิดแต่อำนาจเจ้าป่าผีปันน้ำ พัดพาห้างร้านโรงเรือนถึงพังทะลายให้ผู้คนและสัตว์ถึงกับตายลอยเป็นแพ โดยเฉพาะที่ตั้งบริเวณตัวเมืองเป็นที่ลุ่มล้อมด้วยกำแพง ดินมีลักษณะเป็นแอ่งคล้ายก้นกระทะ ขังน้ำไว้กว่าจะแห้งก็นานวัน ระดับน้ำท่วมสูงสุดเมื่อปี ๒๔๘๒ วัดได้ถึง ๓.๗๕ เมตร

น้ำท่วมเมืองแพร่ พุทธศักราช ๒๔๗๒ ในภาพเป็นกำแพงวัดพระบาท (ตอนที่ยังแยกเป็นวัดพระบาท กับ วัดมิ่งเมือง) ในภาพจะเห็น พื้นที่สนาม ใกล้กุฏิอุโบสถ์เก่า ตั้งขวางอยู่ภายในกำแพง ภาพนี้หันหน้าไปทางทิศตะวันตก มุ่งหน้าสู่ สนามหลวงเมืองแพร่ (สวนสุขภาพในปัจจุบัน)

ภาพเมืองแพร่หลังน้ำท่วม ปีพุทธศักราช ๒๔๗๒ สันนิฐานว่า ถ่ายภาพ ไปทางทิศตะวันตก (ทิศสนามหลวงเมืองแพร่) มุ่งหน้าไปวัดพระบาท และวัดมิ่งเมือง ด้านล่างของประตูชัย อาคารทางซ้ายมือคาดว่าปัจจุบันเป็น ร้านขายผ้าครอบครัวชาวซิกข์ (สมัยนั้นยังไม่ตัดถนนหลัง โรงเรียนนารีรัตน์จังหวัดแพร่)--- ในภาพ น้ำท่วมยังคงขังอยู่ตามพื้นดิน ----(แฟ้มภาพ)

น้ำท่วมเมืองแพร่ ภาพถ่ายที่ทำการไปษณีย์โทรเลขเมืองแพร่ พุทธศักราช ๒๔๗๒

ภาพน้ำท่วมตลาดบ้านทุ่ง เมืองแพร่ เมื่อวันที่ ๒๕ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๔๗๖

•แก้ไขล่าสุด• ( •วัน•อาทิตย์•ที่ 22 •กรกฏาคม• 2012 เวลา 21:06 น.• )