แต่เดิมที่ตั้งวัดมีสภาพเป็นป่ามีพื้นที่ราบติดลำห้วยแม่หล่าย บริเวณแถบนี้ปกคลุมด้วยเถาวัลย์นานาชนิดชาวบ้านเรียกว่า “ปง” มีคนอาศัยอยู่ประมาณกว่า ๑๐ หลังคาเรือนประมาณ พ.ศ. ๒๒๘๙ พ่อวงศ์ บัวระเพชร ซึ่งเป็นหัวหน้าหมู่บ้านได้เป็นผู้นำในการสร้างวัดและตั้งชื่อว่า “วัดบ้านปง” และมีการสร้างอุโบสถขึ้น แต่ไม่สำเร็จกระทั่งมีคนอพยพมาอยู่มากขึ้นจึงได้สร้างต่อมาถึงปี ๒๔๗๗ ได้รับพระราชทานวิสูงคามสีมาเมื่อปี ๒๔๘๑ และประกอบพิธีผูกพัทธสีมาเมื่อ พ.ศ. ๒๔๘๙ และเปลี่ยนชื่อวัดเสียใหม่เป็น “วัดพงชัย” ปี พ.ศ. ๒๕๒๐ ชาวบ้านเห็นว่าอุโบสถหลังเดิมทรุดโทรมมาก จึงรื้อและสร้างใหม่เป็นครั้งที่ ๓ แล้วเสร็จและมีงานฉลองเมื่อ พ.ศ. ๒๕๓๑ รวมเวลาก่อสร้างประมาณ ๑๒๕,๗๘๐ บาท (หนึ่งแสนสองหมื่นห้าพันเจ็ดร้อยแปดสิบบาทถ้วน) ลำดับเจ้าอาวาส ๑. พระอภิวงศ์ ธีรธมฺโม ๒. พระอะภิใจ พุทฺธธมฺโม ๓. พระอุด ธมฺมรงฺสี ๔. พระสี สีลสํวโร ๕. พระป้อม เปมนิโย ๖. พระจ๋อม ๗. พระแก้ว ติสรโณ ๘. พระถนอม ๙. พระเชี่ยว พุทฺธธมฺโม

วัดพงชัย ตั้งอยู่ที่บ้านหมู่ ๔ ตำบลห้วยม้า อำเภอเมืองแพร่ จังหวัดแพร่ สังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย ได้รับพระราชทานวิสูงคามสีมา เมื่อ พ.ศ. ๒๔๘๑ ประกอบพิธีผูกพัทธสีมาเมื่อ พ.ศ. ๒๔๘๙ ที่ดินตั้งวัดเนื้อที่ประมาณ ๓ ไร่ ๕๐ ตารางวา สิ่งปลูกสร้างและถาวรวัตถุ ได้แก่ อุโบสถ ศาลาเปรียญ หอระฆัง หอกลอง อย่างละ ๑ หลัง มีศาลาบาตร และกุฏิอย่างละ ๒ หลัง เขตติดต่อ ทิศตะวันวันออกติดโรงเรียนบ้านปง ทิศเหนือติดลำน้ำแม่หล่าย ทิศตะวันตกติดถนน ทิศใต้ติดถนน

•แก้ไขล่าสุด• ( •วัน•อาทิตย์•ที่ 20 •มกราคม• 2013 เวลา 11:40 น.• )